Eenvoudig of toch niet...

Eenvoudig of toch niet...

Max kwam binnen met de klacht waterige diarree sinds één week en gras eten. Gisteren had de eigenaar bloed gezien in de waterige ontlasting. Max at minder en was niet vooruit te branden. Op klinisch onderzoek was er niets speciaals te vinden. Max zat te persen op de ontlasting (persen maar er kwam niets). Max leek een dikke darmontsteking te hebben en kreeg tabletten om ontsteking en diarree beter te maken. Max kreeg ook een injectie tegen misselijkheid en die zou helpen bij buikpijn. De dag nadien belde de eigenaar, er was niets verbeterd met Max. Erger nog, Max voelde zich beroerder. Eigenaar wist niet of Max nog gepoept had. Het gras eten was erger geworden. Bij het klinisch onderzoek was Max pijnlijk bij voelen voorin de buik, achterin buik was er een hard stuk darm te voelen. Er werd echo gedaan op Max. Daarop zagen we dat de darmwanden van dunne en dikke darm verdikt waren, er was wat waterige inhoud te zien in maag en darmen, geen vrij vocht in buik. Er was geen indicatie voor een vreemd voorwerp te zien op de echo. Voor de zekerheid werd er ook een röntgenfoto gemaakt. Hierop waren dunne en dikke darmen met lucht en ontlasting (goedgevormde keutels?!) te zien. Ook hierop zagen we dat de darmwanden wat verdikt waren. Wederom geen vreemd voorwerp te zien.

De urine werd gecontroleerd, hierop waren niet veel afwijkingen. Uit de onderzoeken van vandaag leek het toch om zowel een dikke darm als een dunne darmprobleem te gaan. Er werd bloed afgenomen en opgestuurd naar het lab. Daar zouden we de dag nadien de uitslag van krijgen. In afwachting hiervan kreeg Max antibiotica voor een bacteriële darminfectie, daar moest de eigenaar 's avonds mee beginnen. Liefst hadden we een ontlastingsonderzoek gedaan, maar vanwege langere tijd voor uitslag en Max die zich duidelijk niet goed voelde, hebben we besloten om te behandelen. 's Ochtends belde de eigenaar dat het ogenschijnlijk beter ging met Max. Tegen de middag sloeg de situatie toch weer om. Wederom werd Max onderzocht, geen grote afwijkingen op klinisch onderzoek, de vaste ontlasting zat nog steeds in de einddarm. De bloeduitslag was ook binnen. Hieruit bleek dat Max een infectie en ontsteking had. Zijn vitamine B12 en foliumzuur waren laag. Dit betekent dat er een probleem is in (vnl.) de dunne darm, waardoor er essentiële voedingsstoffen verloren gaan. Omdat Max de antibioticatabletten niet wilde innemen, kreeg hij een injectie antibioticum, medicijnen tegen misselijkheid en om gas in darmen te laten opschuiven. Ook kreeg hij een injectie vitamine B12, dit om de darmwand van de dunne darm sneller te doen herstellen. Max kreeg aangepast voer voorgeschreven. Twee dagen later kwam Max op controle. Hij voelde zich fitter, speelde weer met zijn bal, wilde het aangepaste voer opeten en had gepoept. De antibioticakuur werd zoals voorgeschreven afgerond. Het advies voor Max was om één keer per week gedurende zes weken een injectie vitamine B12 te geven, zodat we geen stiekeme terugval van dunne darmproblematiek zouden hebben. Gedurende deze periode zou Max ook op het licht verteerbaar voorgeschreven voer blijven staan.