Hoopje ellende

Op een donderdagavond kwam kat Cyril op de praktijk. Een gecastreerde kater van zeven maanden. Cyril was de laatste tijd aan het afvallen maar at goed, dronk wat meer dan voorheen. Het katertje was inderdaad mager, in zijn buikje voelde ik keuteltjes en wat vergrote lymfeknopen. In overleg met de eigenaar werd er bloed afgenomen. Bij het afdraaien zagen we dat het serum van Cyril melkachtig was. Dit betekent dat er veel vetten aanwezig zijn in het bloed. Mogelijk omdat Cyril net gegeten had? Geopteerd om bloed toch op te sturen naar het lab. Vrijdag kwam de uitslag binnen, vele waardes waren door hoge vetgraad niet te bepalen of afwijkend. Er was wel een uitgebreide infectie en de glucose was te hoog. Er was geen probleem met de dunne darm, vitamine B12 en foliumzuur waren normaal, Cyril had geen alvleesklierontsteking. Geadviseerd om maandag opnieuw bloed te nemen en afwijkende waardes opnieuw te bepalen. Vanaf zaterdag ging het slechter met Cyril, wilde niet eten, was slapjes en had niet meer gepoept. Wederom was het bloed van Cyril heel vettig maandag. Dit kon dus niet voedsel gerelateerd zijn. Wederom glucose hoog en leverwaardes wat verhoogd. FeLV/FIV test was negatief. In de urine zat ook glucose en ketonen. Dit betekent dat Cyril in een negatieve energiebalans zat die zo snel mogelijk omgekeerd moest worden. In het buikje voelden we veel harde keutels en Cyril was uitgedroogd. We hebben Cyril opgenomen, aan het infuus gekoppeld en antibiotica gegeven. Elk uur kreeg Cyril een hapje eten. Dit dwangvoer slikte hij goed weg. Dinsdag had Cyril nog niet gepoept, had minimaal geplast (ondanks infusen) en leek heel down. Op de echo was een donkere lever te zien, de darmen lagen nagenoeg stil, verder geen afwijkingen te zien. Cyril kreeg laxeermiddelen (langs mondje en langs achter), medicijnen tegen misselijkheid en medicijnen om darmpjes weer op gang te krijgen. De glucose werd weer gemeten en was nog steeds hoog. Omdat het al laat op de dag was, is in overleg met eigenaar afgesproken om de ochtend erna insuline te spuiten. Zo gezegd zo gedaan, woensdagmorgen was er nog steeds weinig verbetering. Er werd weer bloed afgenomen voor glucosecheck, nu hadden we voldoende bloed en hebben nog eens leverwaardes gecontroleerd. Het serum was gelukkig opgeklaard, maar wel geel van kleur. Leverwaardes waren zes keer de normaalwaarden, ontstekingscellen waren nog hoger dan vorige week. Cyril kreeg insuline toegediend, een extra antibioticum, ontstekingsremmer, laxeermiddel, en een medicijn om darmpjes te stimuleren. Donderdagochtend gelukkig goed nieuws. Cyril had gepoept!!! Zag er fitter uit, wilde een klein beetje uit zichzelf eten en de glucose was met de helft gedaald! 's Avonds werd de glucose wederom gemeten, deze was nu binnen normaalwaarden. Eten deed Cyril uit zichzelf. Er werd besloten om donderdagavond geen insuline te geven, in de hoop dat de glucose blijvend gedaald zou zijn. Echter, de glucose was vrijdagmorgen weer hetzelfde als in het begin. Dus maar weer insuline gespoten. Cyril was wel beter en er werd overlegd om naar huis te gaan, en thuis medicijnen te geven en kijken welke medicijnen Cyril echt nodig zou hebben. Na het weekend kwam Cyril op controle, hij was bijgekomen, at goed maar dronk nog veel. De glucose was 18.3, nog steeds te hoog. Er werd nu geopteerd om insuline bij te geven. Daar reageerde Cyril heel goed op, zijn glucose ging omlaag, hij at goed, kwam bij, en poepte goed.