Mowi is een pechvogel.
Op driejarige leeftijd kreeg Mowi de diagnose van aortastenose, wat een erfelijke aandoening is bij boxers. Omdat er nog geen compensatieverschijnselen waren zijn er geen medicijnen opgestart. Normaal gezien kunnen boxers met deze aandoening oud worden.
Op vierjarige leeftijd liep Mowi al een tijdje moeilijk. Er werd een röntgenfoto genomen van de heupen en daar was op te zien dat Mowi artrose had. Mowi kreeg pijnstiller en ontstekingsremmer mee + supplementen. Jammer genoeg moest Mowi braken van de medicijnen/supplementen. Door de ontstekingsremmers achterwege te laten en enkel de supplementen te geven ging het beter met Mowi, zowel met lopen als met buikje.
Op vijfjarige leeftijd ontwikkelde Mowi maagdarm- en huidklachten. Braken, diarree en jeukerige huid. Mowi kreeg verschillende voeders geadviseerd, bij de ene bleef ze braken, de andere wou ze niet eten. Een eliminatiedieet ging niet met commerciële voeders, want die wou Mowi niet eten. Wel was zeker dat Mowi op bepaalde eiwitten heel ernstig reageerde. Het vermoeden van voedselallergie was er, en heel complex. Maagdarmklachten waren met bepaald voer onder controle, de huid bleef opspelen. Voor mogelijkse atopieklachten werd er Apoquel opgestart. Dat ging goed! Mowi at goed, geen jeuk, maagdarmklachten waren onder controle en ze speelde weer!
Na vier maanden had Mowi een toeval. Ze viel om, liet de plas lopen en hijgde heel erg. Bloedonderzoek gaf geen afwijkingen aan. Er werd geadviseerd om een hartecho te herhalen i.v.m. de aortastenose. Dit was allemaal normaal. Deze toeval is één keer voorgekomen. De huid bleef wel opspelen. De oren van Mowi waren regelmatig ontstoken. Er werden druppels voor de oren meegegeven. Jammer genoeg werd Mowi doof van deze druppels. Gelukkig was dit een bekende bijwerking en is het reversiebel.
Er werd weer gezocht naar een voer dat Mowi kon verdragen. Paard, vis, kalkoen ging compleet mis. Uiteindelijk werd er bloed afgenomen voor een allergie screeningstest. Hieruit bleek dat Mowi ook allergisch was voor heel wat bloemen, mijten, bomen en onkruid! Er waren drie opties: of terug Apoquel, maar daar werd Mowi duizelig van, of desensibiliseren, dit betekent dat er een cocktail wordt gemaakt van de allergenen waar Mowi allergisch voor is en dit per injectie wordt ingespoten. Omdat het zoveel allergenen waren wou Mowi haar baasje deze optie niet.
De laatste optie was het nieuwe medicijn Cytopoint. Dit is een injectie elke vier tot zeven weken die de allergieklachten onderbreken. Er werd voor deze optie gekozen. Dit ging heel goed! Mowi kreeg elke vijf weken een injectie.
Na een jaar (Mowi is nu acht jaar), voelde ze zich niet lekker en wou niet eten. Op klinisch onderzoek was Mowi pijnlijk bij buikpalpatie voorin in buik. Er werd meteen bloed afgenomen om de alvleesklier te testen en een grote check te doen. Mowi had verhoogde alvleesklierwaarde maar ook gestegen nierwaardes. Wegens de problemen van Mowi werd er ook een echo buik geadviseerd. Hierop waren afwijkende nieren te zien. Mogelijks werden de klachten veroorzaakt door een nierprobleem. Er waren twee mogelijkheden: of Mowi had een nierbekkenontsteking of Mowi had eiwitverlies via nieren van onbekende oorzaak. Er werd geopteerd om een kuur antibioticum te geven en na tien dagen het eiwitverlies in de urine te checken. De kuur had niet geholpen. Mowi werd op medicijnen gezet om eiwitverlies via de nieren tegen te gaan.
Twee maanden later gaat het weer goed met Mowi. Ze krijgt enkel nog de Cytopoint injecties voor haar allergie en de medicijnen tegen eiwitverlies in de urine.