Anaalklieren zijn twee structuren die in de kringspier van de hond of de kat liggen. Deze klieren produceren een sterk ruikende vloeistof of pasta. Wolven gebruiken deze klieren om hun territorium af te bakenen, gedomesticeerde honden hebben hier geen voordeel aan. Deze zakjes liggen (normaal gezien) op ‘vier en acht uur’ ten opzichte van de anus. De uitgang van deze zakjes monden uit bij de anus. Deze klieren worden normaal gezien geledigd door een goed gevormde keutel aan één kant en spier/botten aan de andere kant. Doordat de anaalklieren soms niet goed liggen (niet de ‘vier en acht uur’ ligging, buiten de kringspier, te weke ontlasting, overgewicht) worden deze niet goed geledigd. Daardoor gaat de inhoud indrogen. Dan heeft de hond of kat last van een verstopte anaalklier. Omdat de uitgang van de anaalklier bij de anus ligt, is er kans dat er een opkruipende infectie ontstaat in de anaalklier. We spreken dan van een anaalklierontsteking. Als het zakje scheurt, komt de inhoud van de anaalklier in het omliggende weefsel terecht. We spreken dan van een anaalklierabces. Dit abces kan door de huid naar buiten openbreken. Klachten van verstopte/ontstoken anaalklieren zijn veel likken/bijten aan anus (als hond/kat niet aan anus kan wegens overgewicht kunnen zij likken/bijten in de buurt van de achterhand), schuren met de kont over de grond en, in het geval van een doorgebroken abces, bloed en smurrie aan de anus. Op onze praktijk doen we niet enkel anaalklieren leeg duwen en antibioticakuurtje meegeven. Wij spoelen de anaalklieren door met een kleine canule de anaalklier in te gaan. Hetzelfde principe als met een yoghurtpotje. Lepel je het enkel uit (d.w.z. knijp je de anaalklier enkel leeg) blijft er altijd nog viezigheid aan de rand hangen. Was je het yoghurtpotje uit (d.w.z. spoel je de anaalklier) verwijder je alle restanten aan de randen. Zo start de anaalklier met een schone lei. Ook brengen wij lokaal een zalf aan, om de ontsteking zo goed mogelijk weg te krijgen.
Bij anaalklierabcessen controleren we altijd na tien dagen hoe en of de anaalklier zich hersteld heeft. We spoelen de anaalklier nog eens om te kijken of er weer afwijkende inhoud is en verwijderen de door ons aangebrachte zalf van tien dagen geleden (als de hond deze nog niet zelf heeft kunnen verwijderen, wat uiteraard de bedoeling is, want dit betekent dat het lichaam zijn werk doet). De anaalklierklachten komen vnl. voor bij kleine tot middelgrote hondenrassen. Omdat we hondenrassen hebben van chihuahua tot Deense dog, kan de anatomische ligging van deze klieren nogal eens verschillen. Indien een hond of kat regelmatig last heeft van anaalklierabcessen, geven wij het advies om de anaalklieren chirurgisch te verwijderen. Veel mensen zijn bang dat de hond/kat nadien incontinent zal zijn. Indien er voorzichtig te werk wordt gegaan, is de schade die aan de kringspier ontstaat volledig omkeerbaar. De kringspier wordt gekliefd en niet ingesneden, wat belangrijk is voor het herstelproces. Natuurlijk kan een hond/kat de eerste dagen na operatie incontinent zijn. Dit is omdat er een operatie is gebeurd aan een heel gevoelig en dagelijks gebruikt orgaan. Het chirurgisch verwijderen van de anaalklieren bij terugkomende ontstekingen heeft de voorkeur boven het meermaals moeten toedienen van antibiotica. Let op, het ledigen van anaalklieren is een diergeneeskundige handeling. Trimsalons en eigenaren horen dit niet te doen!
Menu
Cookies helpen ons jou de beste gebruikservaring te bieden. Lees meer.
Onze website maakt gebruik van cookies om jou van andere gebruikers op de website te onderscheiden. Hiermee kunnen we jou een goede gebruikservaring op de website bieden en deze blijven optimaliseren. Bekijk ons cookiebeleid.
We gebruiken drie verschillende cookietypes op onze website. Je voorkeur kan je hieronder aangeven.
Deze cookies zijn nodig om de website te laten werken. Zij worden altijd geplaatst.