Pijnlijke situatie

Op een drukke zaterdagavonddienst kreeg ik een telefoontje van een baasje in paniek. De 16-jarige Rocket was in het gezicht gebeten en het oog puilde uit! Gelukkig waren de baasjes al met spoed naar de praktijk onderweg en kwamen ze ongeveer vijf minuten later op de praktijk aan. Het kranige oudje was alert, er kon zelfs een kwispel vanaf. Echter, door het bijtincident was het linkeroog uit de oogkas gekomen. Doordat de oogleden achter de oogbol zitten loopt de druk in het oog op. Er moest snel gehandeld worden. Het oog zou jammer genoeg sowieso verloren zijn, maar we moesten het hondje zo snel mogelijk pijnverlichting geven. Het hondje werd onder narcose gebracht en met een stevige shot ontstekingsremmers en extra pijnstillers werd voorzichtig de oogbol terug in de oogkas terug geduwd. Ondanks de narcose voelde het hondje deze handeling nog. Nadat het oog terug in de oogkas was geplaatst, werden de oogleden over het oog dicht gehecht. Waarom niet meteen het oog eruit halen vroeg de eigenaar? Omdat de oogbol en de structuren om het oog zo beschadigd waren, zou het een heel pijnlijke en moeilijkere operatie zijn. Het beste was om de oogboldruk terug te laten dalen en de zwelling van de omliggende structuren te laten afnemen, zodat na tien dagen, de operatie om het oog te verwijderen makkelijker zou gaan. Ook was er sprake van een bijtincident. De kans op infectie als we meteen zouden opereren is dan heel groot. Als gevolg zou het dan kunnen gebeuren dat de operatiewond van infectie na een operatie open zou gaan, wat niet wenselijk is (want dan zit het hondje met een groot gapend gat in het aangezicht, wat niet te verbinden is). Het hondje mocht zijn roesje uitslapen en na vier uurtjes ging hij naar huis met een stevige dosis ontstekingsremmers, pijnstillers en antibiotica. De dagen nadien ging het redelijk met Rocket. Er waren wat ongemakjes: plots blind aan één oog (en het zicht van het andere oog was al niet te best), een kap om wat drinken en eten lastiger maakte en toch nog wel wat pijn. De medicijnen moesten in het eten gegeven worden wat ervoor zorgde dat Rocket wantrouwig was naar eten toe. Tien dagen nadien werd Rocket zijn oog verwijderd. Tijdens de operatie was de ravage achter het oog zichtbaar. Er waren grote bloeduitstortingen geweest en de spieren rond het oog hadden een zware klap gekregen. De operatie verliep goed. Echter, Rocket wou de dagen nadien niet eten, nauwelijks drinken en vier dagen later op de controle nog niet gepoept. Tijdens de controle zag de wond er heel goed uit, geen zwelling of infectie. De buik van Rocket was leeg en soepel (er zat geen ontlasting vast). We hebben Rocket op de praktijk wat dwangvoer gegeven. Eerst met spuitje in bek, maar Rocket stribbelde veel tegen. Met heel veel geduld en door kleine beetjes dwangvoer op zijn neus te smeren, likte Rocket het dwangvoer zelf weg. Er werd geadviseerd om de medicijnen te laten voor wat ze zijn zodat Rocket weer vertrouwen in het eten zou krijgen. Het is nog altijd een oud hondje en die hebben een eigen willetje.