Hartprobleem

Queeny was een vijf jaar oude Bordeaux Dog, teef, gecastreerd en kwam binnen met de klacht zwaar ademen. Op klinisch onderzoek vond de dierenarts dat Queeny inderdaad heel zwaar en snel ademde, haar buik was opgezet en klotste een beetje, het hart was niet hoorbaar, de longen hadden een schurend bijgeluid. Er was geen gas in de maag en de (vergrote) milt was duidelijk voelbaar op de bodem van de buik. Queeny had geen koorts, maar was de laatste tijd heel sloom en ze wilde weinig eten. Op RX foto zagen we dat er veel vocht zat in de borstholte, de longen werden samengedrukt en de milt was inderdaad vergroot. Na een snelle echo van de buik op de praktijk werd er geopteerd om Queeny zo snel mogelijk een uitgebreide spoedecho van borstkas en buik te laten doen bij de echospecialist. Hier kwam uit dat Queeny een veel te groot hart had (dilatorische cardiomyopathie). Dit is een aandoening die voornamelijk bij grote honden voorkomt. Doordat het hart gaat uitzetten wordt de spierwand van het hart te dun en kan de hartspier minder goed samen trekken. Hierdoor wordt er te weinig bloed rond gepompt, wat grote gevolgen kan hebben! Daarbij had Queeny ook nog een veel te hoge hartfrequentie (240 slagen per minuut!!) en had ze ook atriumfibrillatie. DCM en atriumfibrillatie komen vaak samen voor. Atriumfibrillatie is een hartritmestoornis waarbij dat de boezems sneller gaan samentrekken dan de hartkamers, waardoor het hart niet voldoende tijd krijgt om zich te vullen. Queeny kwam na de spoedecho meteen terug naar de praktijk om medicijnen op te starten. Queeny kreeg een hele resem aan medicijnen mee om het hart te ondersteunen, vochtafdrijvers, medicijnen voor de bloeddruk en medicijnen om atriumfibrillatie tegen te gaan. Drie dagen nadien kwam Queeny op controle. De buik was mooi geslonken, de lever was bij buikpalpatie kleiner, en ze was vijf kg afgevallen (allemaal vocht!), eten ging super, was ook vrolijker, de hartfrequentie was nog steeds 180 slagen per minuut. Vier dagen later kwam Queeny weer op controle, was weer haar montere zelf, gewicht was stabiel gebleven, de hartfrequentie was gedaald naar 150 slagen per minuut.