Navelbreuk

In de dienst belde iemand, haar kitten van elf weken wilde sinds die dag niet meer eten, niet drinken noch kattenmelk of lekkertjes. Odin had al een aantal keer gebraakt en was heel sloom. Toen ik Odin onderzocht voelde ik een navelbreuk die hard en pijnlijk was. De diagnose was snel gesteld: Odin had een darm die geklemd zat ik de navelbreuk! Bij een kleine navelbreuk komt er enkel buikvet naar buiten, maar als de breuk te groot is kan er een stukje darm in glippen. Doordat bloed wel nog naar stukje darm kan lopen maar niet meer terug, gaat het stukje darm heel snel zwellen. Dit is heel pijnlijk. Als er niet snel ingegrepen wordt, is er een grote kans dat het stukje darm zal afsterven. Odin is met spoed diezelfde avond geopereerd. Tijdens de operatie wordt het breukzakje voorzichtig losgemaakt van de omliggende weefsels. Dit moet heel voorzichtig gebeuren, want we mogen de darm niet beschadigen of scheuren! Als het stukje darm losgemaakt is en terug in de buik gestopt is, worden de randen van de breuk opgeschoond. Dit houdt in dat we de randen van de breuk wegknippen, zodat we in de spierlaag terecht komen. Hierdoor wordt er bloed naar de randen voorzien en kunnen de randen aan elkaar groeien. Als we de randen niet opschonen en we hechten het gat gewoon dicht, zal dit nooit aan elkaar groeien en zal de breuk opnieuw open gaan. De ochtend na de operatie was Odin alweer heel levendig, had goed gegeten en was heel speels!